Schoenmatenwandeling 9 januari 2010
Ede - Wageningen

 

 

De eerste wandeling in het nieuwe jaar begint goed: we kunnen genieten van een mooi landschap, schitterend bedekt met sneeuw. Helaas gold dit niet voor iedereen, vier schoenmaten moesten maar liefst verstek laten gaan. Misschien schrok het barre weer hen af. Misschien konden ze de locatie niet bereiken. Immers, ook de NS en alle snelwegen hadden last van het barre weer. Eén Schoenmaat pakte het slim aan: wel de lusten, maar niet de lasten, zo dacht hij en hij kwam niet meelopen, maar wel mee-eten. ;)

 


Uiteindelijk zijn we met 11 stoere bikkels vertrokken


Uiteindelijk zijn we met 11 stoere bikkels vertrokken.

Eén van hen staat niet op de foto. Hij klom heel stoer de berg nog wat verder op om deze foto te kunnen maken.

Vanaf het station liepen we eerst een naaldbomenbos binnen. De bomen stonden verstild te dromen onder hun sneeuwdek. Wat zullen zij gedacht hebben toen ze deze elf mensen langs zagen lopen? Misschien waren ze verwonderd over deze doorzetters. Misschien vonden ze het dwaasheid om de sneeuwduinen en de harde wind te trotseren. We zullen het nooit te weten komen…

Na het naaldbomenbos kwamen we het loofbomenbos binnen. Het landschap werd wat gevarieerder en we waren dan ook al snel verdwaald.

 


Daarom pakten we snel de kaart erbij


Daarom pakten we snel de kaart erbij.

Gelukkig waren we met elkaar slim genoeg om eruit te komen en al snel zaten we weer op de goede route. Na ongeveer 10 km kwamen we bij een restaurant waar sommigen genoten van appelgebak, anderen van soep en nog weer anderen het bescheiden bij een kopje koffie of thee hielden.

 


Het was een gezellig restaurant met een heuse huiskamer, waar wij als Schoenmaten ons meteen thuis voelden


 


Het was een gezellig restaurant met een heuse huiskamer, waar wij als Schoenmaten ons meteen thuis voelden.

Na deze energie-inname liepen we weer met goede moed verder. Het eerste stuk liepen we nog door het bos.

 


Daarna kwamen we langs paarden die wat verstild het landschap in staarden

 

Daarna kwamen we langs paarden die wat verstild het landschap in staarden.

Tot slot kwam het echte werk, de beklimming van de Wageningse berg! Het was voor sommigen nog een hele klus om boven te komen.

 


Gelukkig valt er onderweg altijd wel wat te bediscussiëren


Gelukkig valt er onderweg altijd wel wat te bediscussiëren.

En het resultaat mocht er zijn. Mooie vergezichten over een weids sneeuwlandschap. We konden ver de Betuwe inkijken. Na van het landschap genoten te hebben, liepen we verder naar Wageningen. Hier werden we zeer vriendelijk en gastvrij onthaald bij de Chinees. We kunnen terugkijken op een mooie en zeer geslaagde wandeling.

 

Verslag: Annemarie
Foto’s: Menno (uit Rijswijk)