12 december 2009; Rondwandeling vanaf Bussum-Zuid

Op en nabij de parkeerplaats bij NS-station Bussum-Zuid ontmoeten we elkaar, achttien mensen en één hond. Het is koud én zonnig en in het hotel naast de parkeerplaats kunnen we warmpjes op elkaar wachten. Voordat we vertrekken, laten we barmhartig een routebeschrijving achter, zodat Wilfred als negentiende deelnemer zelfstandig achter ons aan kan komen en zich dan later -als wij pauzeren- bij ons aan kan sluiten. Van de parkeerplaats lopen we de hei op en steken vervolgens een drukke weg over. De helft van de groep staat zo lang te wachten

 

 

 

dat de andere helft al zo’n beetje uit het zicht verdwenen is als ze eindelijk veilig over kan steken. Gelukkig vinden we elkaar tussen de kale bomen van het bos snel weer terug. Al pratend lopen we verder het eerste landgoed op en passeren de eerste bruggetjes. Er zullen nog vele volgen.

 

 

 

Op het grote groene gazon bij het hoofdkantoor van Natuurmonumenten en het Capitool worden we door een welwillende Gooise fotograaf samen op de foto gezet.

 

 

 

We stappen stevig door en arriveren om 13.00 uur bij een cafeetje dat strategisch tussen Ankeveen, ’s Graveland en Kortenhoef gelegen is. Hier voegt ook Wilfred zich enige tijd later bij ons en verbreekt daarmee de man-vrouw-verhouding van 2:1 ten gunste van het aantal mannen.

Na deze stop vervolgen we onze voettocht door de landgoederen Spanderswoud en Hilverbeek, door het bos Spanderswoud en over de lange loopbrug over het water bij het kantoor van het Goois Natuur Reservaat.

 





 

 

Via de natuurbrug die een weg, het spoor en een golfterrein overspant, komen we op de Bussummerheide die gloedvol in het volle licht van de zon ligt te stralen en lopen we terug naar waar we gestart zijn.

Als we in de auto of trein richting Hilversum zitten, is de zon inmiddels bezig onder te gaan en dat gebeurt op een manier die in een gedichtje eens zo verwoord is: kijk de zon gaat onder, de lucht staat in brand
Prachtig! (Helaas kan ik er geen foto van laten zien)

Voordat het echt donker wordt, arriveren we tegen vijven bij het Japans restaurant in Hilversum. Twee koks bereiden daar op een grote plaat voor onze neuzen het ene gerecht na het andere. Het lukt ons prima om deze met het basale gereedschap van twee stokjes naar onze monden te brengen. Als ze met ei gaan werpen blijkt het direct met de mond opvangen van een stukje gebakken ei een stuk lastiger. Maar dat kan natuurlijk ook een kwestie van beter richten door de koks zijn.

Met dank aan de kascommissie Piet-Hein en Albert gaat ook het gezamenlijk voldoen van de ene gedeelde rekening prima en blijkt het terugvinden van Henjo’s jas aan de goed gevulde kapstok weer een stuk lastiger, maar gelukkig niet onmogelijk.

Al met al is het de moeite waard om deze Gooismooie wandeling te boekstaven in de annalen van de Schoenmaten, waarvan akte.

 

verslag: Mirjam
foto’s: Albert en Klaas