Verslag 1ste Algemene Schoenmaten Weekend

 

 

Vrijdag 6 februari anno 2009 (Edwin): Het eerste Schoenmaten weekend begon al vroeg op vrijdag. Rond 10-en was ik bij Marianne om de boodschappen te doen. Moesten we nou voor 16,17 of 18 mensen boodschappen doen? De avonden tevoren waren er nog tal van mutaties geweest (red: dit heeft geen verband met de discussie over schepping vs. evolutie). De kern werd 17 mensen.

De AH doorplunderend groeide onze winkelwagen langzaam maar gestaag tot een Mount-Everest op wielen. WE verlieten de winkel met een enorme stapel AH-voetbalplaatjes (red: die ben je wel vergeten uit te delen maandag, Edwin!).

Bij Coby in Ede troffen we Yvonne, waarna we na een korte pauze naar het zuiden vertrokken. Op een file'tje na ging onze rit vlot en kwamen we zonder TomTom, maar met EdEd aan in Faymonville, waar we in stotterend Frans (van onze kant uiteraard :-) ) uitleg kregen van de eigenaar over het huis dat ons in het begin leek als een doolhof met allemaal gangetjes en onverwachte kamers.

In de loop van de avond stapten steeds meer Schoenmaten ons weekendverblijf binnen. Een vijftal Schoenmaten waagden zich aan het treinen door Europa met Ticket-to-Ride met een niet nader te noemen winnaar ver na het middernachtelijk uur.

 


Wit is ook mooi...












Schoenmaatjes... (toch een groepsfoto?)

 

 

Zaterdag 7 februari 2009 door de ogen van Janet: 's Nachts werd er wat gespookt in het huis maar uiteindelijk vond iedereen een (lucht)bed en genoot op z'n minst enige uren slaap. Na wat zoeken werd een ontbijt samengesteld waarbij langzaam de Schoenmaatjes kwamen binnendruppelen. Na het ontbijt verscheen Arjan en vertrokken wij voor onze kernactiviteit: wandelen !!!

Over de wandeling van de stoere mannen kan ik hier weinig zeggen, maar onze wandeling was mooi. Veel houten bruggetjes en liefelijk stromende beekjes, gedropte Belgen in het bos, en de bordjes met blauwe blokjes die op de bomen hingen (en soms niet echt hielpen). Coby bedankt voor het leiden van deze wandeling namens alle korte benen vrouwtjes, mannen die zich niet zo hoeven te bewijzen en anderen die niet in voorgenoemde categorieën te plaatsen zijn.

 

 

 

 

   

 

 

Zaterdag 7 februari 2009 door de ogen van een stoere man: Bij het krieken van de morgen weden de Schoenmaten langzaam wakker. Een blik uit het raam (red: En dat op een biologisch weekend.. schandalig!) leerde dat we terecht waren gekomen in een kleine wereld (mist). Of waren de ruiten beslagen? De stoere mannen (zie vorige stuk) besloten een wandeling van zo'n 20 km te gaan lopen. Startpunt was de kathedraal in Malmedy. Na het bezichtigen van de kathedraal begon de daadwerkelijke wandeling. De meegenomen routebeschrijving werd al snel terzijde geschoven en we besloten achtereenvolgend de rode, groene, gele en rood-witte route te volgen. We passeerden kleine dorpjes, landerijen en gevaarlijk blaffende honden. De mist bleef echter hardnekkig aanwezig. Halverwege genoten we van een heerlijke kop erwtensoep. Hierbij had Arjan veel bekijks vanwege zijn lengte en ging zelfs op de foto. Peter vertelde enkele van zijn sterke verhalen. De wandeling werd afgesloten met een heerlijke kop chocolade melk met apfelstrudel met heeeeeel veel slagroom! (red: en dat noemt zich stoere mannen...)

 

 

Zondag 8 februari 2009: Het was zaterdagavond geweest en het was zaterdagnacht geweest, een nieuwe dag brak aan: Zondag! We ontbeten in ongeveer dezelfde volgorde. Mathieu houdt er blijkbaar van niet gestoord te worden door mee-eters...

Er waren biologische, warme en lekkere croissants: hulde! Enkelen vertrokken naar Sankt Vith voor een Duitstalige dienst. De rest verzamelde in de huiskamerkerk waar Marianne de dienst leidde. Het was een mooie, interactieve dienst onder het thema 'Wandelen met God'. De gitarist van dienst was Stefan en de ambtsdraagster was Hester.

Na de diensten genoten wij van koffie met Luikse wafels, vruchten en slagroommmmm. 's Middags wandelden we prachtig langs besneeuwde glooiende velden en door dichte naaldbossen terwijl Janet een voortreffelijk maal bereidde. Zelfs de eetkamer was gedekt als ware het een chique restaurant! Verkwikt en verzadigd na het heerlijk eetfestijn stortten een aantal van ons zich op musiceren (cornet en gitaar) en even later brak het spelgeweld los. Genieten, genieten, genieten..

 

 

 

 


 

 

 

 

 

 

 

 

 

Carcasonne is populair maar ook het door Hester juist voor haar 30ste verjaardag gekregen ' Ticket to ride Europe' wordt veelvuldig gespeeld. Hester moet het spel duidelijk nog leren want ze laat de overwinning over aan Edwin, Wilfred en... ten tijde van dit spel nog onbekend *).

Ondertussen vermaken nog niet slapende overige spelers zich onder luid gelach o.a. om de Rotterdamse moppen van Peter, een spelletje Jenga, terwijl het lezen van boeken onverstoorbaar doorgang vindt. Het bier blijkt ook in trek te zijn. Het krat Stella Artios kan reeds met lege statiegeldflesjes terug naar de slijter, terwijl zowel het krat Jupiler als het krat Palm is aangebroken. Aan eten en drinken geen gebrek, maar ook aan de schaduwzijde van de wereld wordt gedacht, door waar mogelijk, Fair Trade inkopen. Het bleef nog lang onrustig in Faymonville, terwijl het nu al bijzonder geslaagde weekend nog niet voorbij is. Genieten, genieten, genieten.

 





 

 

*) Uiteraard was Hester de glorieuze winnaar die geheel onverwachts haar tegenspelers in de pan hakte. Wat tot enige scheldkanonnades en onuitputtelijke lachsalvo's leidde, tot grote verbazing van de overige aanwezigen.

 

 

Maandag 9 februari 2009 (Edwin): Na opnieuw een lekker ontbijt, het inpakken van onze bagage en het leegruimen van het huisje, brak dan het afscheid aan. Slechts een viertal Schoenmaten trokken nogmaals de stoute schoenen aan en gingen opnieuw naar de wandelplek van zondag: de Hoge Venen (in de Schoenmatenvolksmond ook wel de Hoge Veluwe genaamd :-) ). Zonder TomTom deden we de rit er naar toe in de helft van de tijd, maar dat beloofde geen langere wandeling. :-(

Het leek een echte winterse wandeling te worden door het prachtige met sneeuw bedekte naaldbos. Maar amper waren de stappers gezet en bleek het met een dunne laag sneeuw bedekte ijs toch minder stroef dan gedacht en getest…….Ai Ai….Yvonne wilde meedingen in de glibber-top5… Zou ze in de top 3 komen na deze valpartij?? Na rijp beraad werd unaniem besloten niet verder te wandelen maar terug te keren naar de auto om door te rijden naar Ziekenhuis Maastricht. Onder de bezielde leiding van Edwin kwamen we uit in Ziekenhuis Heerlen (euhhhh... :-S ) alwaar al snel duidelijk werd dat Yvonne haar onderarm dubbel had gebroken. Tja….daar zaten we dan in de wachtkamer van het ziekenhuis. Na wat entertainment in de wachtkamer konden we na een flinke middag ziekenhuis verder gaan met onze terugreis, die eerst werd onderbroken door een heerlijk etentje in hét restaurant van Susteren. Om uiteindelijk laat in de avond weer thuis te zijn.

 

Met deze valpartij brak het onderwerp aan van de Glibber-top5. Geheel subjectief (aangezien ik niet alle glibberijen heb meegemaakt) maak ik dan hierbij de top 5 bekend.

- Eerste plaats: Yvonne met een gebroken arm; bij deze benoemd tot Glibber-koningin ;-)!

- Tweede plaats: Erjan met een gekneusde(?) pols

- Derde plaats: Andries die na de mooiste glibberijen al dansend en glijdend zich toch staande wist te houden (Andries, is dancing on ice niks voor jou ? ;- ).

- Vierde plaats: Hester, die eenmaal wist uit te glijden en 1x door het ijs zakte van een waterstroompje waarop een dikke laag sneeuw lag.

- Gedeelde vijfde plaats: Stefan en Mathieu die flink wisten te vallen maar weer door konden gaan.

 





 

Zo en nu neem ik, Multatuli, de pen over! Het doet mijn oude hart goed dat jullie zo hebben genoten van brood en spelen en lichamelijke inspanning (welke weliswaar tot weinig nut is) en hierbij de arme kinderkens niet zijn vergeten. Het moet mij alleen nog van het hart dat de zojuist van kracht gegane Schoenmatenwet met voeten is getreden. Ten eerste was daar het (bv. een half uur) te laat komen van mensen, ten tweede het niet tijdig opgeven van de deelname, waardoor zowel de teammanager als de logistiek manager een burn-out nabij zijn geraakt en ten derde.. ach nou er zal vast nog wel een wet overtreden zijn. Heel duidelijk werd dan ook dat wij ons dit weekend op een glibberend pad hebben begeven. De verwondingen die we daarbij hebben opgelopen zijn dan ook een logisch gevolg van ons onverantwoordelijk gedrag. Maar goed het mocht de pret niet drukken. Al met al was het een geslaagd weekend en, me dunkt, vast niet het laatste weekend. Alleen volgende keer moeten we een groepsfoto maken. :S

 

Verslag: Stefan, Edwin, Peter, Janet en vele anderen...

Foto's: Edwin, Janet