Wandeling Schoenmaten
Twello – Voorst 12 juli 2008

Kerk in Voorst

 

Vanuit alle windrichtingen reizen elf schoenmaten naar Twello en naar Voorst. De meeste van hen krijgen onderweg een lading regen op het blikken dak van auto of trein. Het verzamelen voor een route die loopt van punt A naar B is wat ingewikkelder dan voor een rondwandeling, maar voor de Schoenmaten is dit al lang geen probleem meer. Vijf van de Maten ontmoeten elkaar op station Voorst om dan met twee auto’s naar de andere zes wandelaars in Twello te gaan. Nog geen half uur later dan gepland, kan de wandeling beginnen. Het weer is inmiddels prima: het aantal regendruppels wat valt tijdens de wandeling, is te verwaarlozen. Na de start laten we Twello al snel achter ons.

 


We starten in Twello

Aan het begin van de wandeling zijn we nog fris en fruitig

 

Via kleine grind –en bospaadjes wandelen we naar het kleine plaatsje Posterenk. Hier staat een molen uit 1937 welke te bezichtigen is, maar de schoenmaten zijn vandaag gekomen voor het wandelen dus dit kleine, voor velen onbekende, plaatsje ligt al weer snel achter ons. We komen aan bij recreatiegebied Bussloo. Het is hier vandaag lekker rustig, niet genoeg zonnestralen voor zonaanbidders, wel prima zo voor een flinke wandeling. Eind augustus zal het extra druk worden op dit terrein vanwege het Flevofestival wat daar dan gehouden wordt. Hier is een prachtige plek op een brug voor een groepsfoto min één, want we zien geen geschikte mogelijkheid voor de zelfontspanner en op een voorbijganger lijken we ook lang te moeten wachten. In het water onder ons, zien we wel een aantal duikers. Zouden ze hier een wrak op willen duiken, vissen en koralen bekijken, of misschien enkel hun sport uitoefenen?

 

Groepsfoto
Zo’n bruggetje is een prachtig moment voor een groepsfoto

 

Ondertussen vinden we het tijd voor een lunchstop. De keuze tussen een plekje in de natuur of op een terrasje met een bak koffie, is snel gemaakt. We gaan op zoek naar een terras. Hierbij splitst de groep zich in tweeën. De ene groep gaat over gebaande wegen, de andere groep wil de golfbaan wel eens van dichtbij bekijken. Toch jammer dat de golfers hier anders over denken. Zij jagen de wandelaars rap weg met de bedreiging van een boete van veertig euro voor het lopen op hun terrein. We blijken op het terras terecht te komen van de eetgelegenheid van ’s avonds. De verbouwde monumentale boerderij is gezellig ingericht, het belooft iets goed voor het einde van de dag. De koffie, chocolademelk en appelgebak geven voldoende energie om de wandeling te vervolgen. We letten allemaal op of Jarno alles in zijn tas stopt, ook de portemonnee die als laatste op tafel blijft liggen.

 


Mmm… lekker zeg zo’n appelgebakje met slagroom

 

We verlaten recreatiegebied Bussloo en wandelen door een brede bomenlaan om na vele kilometers aan te komen bij een bankje. Vier vermoeide schoenmaten mogen op het bankje plaatsnemen. De rest zoekt een plekje in het gras. Marjanne maakt hier wat foto’s in bijzondere posities. Een fietser rijdt bijna over haar hoofd heen, gelukkig toch geen brokken. Plotseling besluiten we dat we voldoende rust hebben gehad en we gaan verder. Jarno heeft nog wat tijd nodig om zijn tas in te pakken en sluit de rij langs een beekje.

 


Vier snelle schoenmaten vinden plek op het beroemde beruchte bankje

De rest vindt een plekje in het gras


We vervolgen het pad langs een beekje

 

We komen uit in Voorst en een enkele vermoeide wandelaar denkt dat we nu wel bij het eindpunt zijn aangekomen.

 


Martina verzamelt moed voor het laatste stuk van de wandeling

 

Volgens de beschrijving moet het mooiste stukje nog komen: “Kerkenpad Voorst”. Maar wat kan dat schelen als je moe bent? Toch blijkt dit echt een prachtig stuk van de route te zijn. Het kerkenpad was een pad wat naar de kerk leidde. De dorpsbewoners kozen voor de kortste route naar de kerk. Waarom zou je omlopen als dat niet nodig is? Een deel van het kerkenpad van Voorst is weer in ere hersteld en daar maken wij graag gebruik van!

 


De start van het kerkenpad


De kerk van Voorst


We verdwijnen bijna in het gras


Welke kant gaan we op?


Het laatste stuk is echt de moeite waard

 

Uiteindelijk aangekomen bij station Voorst is er even een discussie over hoe we nu met twee auto’s en tien mensen in Twello komen. We nemen afscheid van Ellemieke die met de trein naar huis gaat. De discussie gaat al snel over tot actie: we proppen onszelf gewoon in de karretjes. Achterin zijn de gordels dan niet meer nodig, je zit vanzelf vast. In Twello nemen opnieuw twee schoenmaten, Edwin en Arendina, afscheid van de groep. Ondertussen komt Jarno er achter dat hij toch zijn tas niet goed heeft ingepakt, hij is zijn portemonnee kwijt! Andries en Jarno bestellen in het restaurant alvast een lekkere biefstuk om ondertussen een stuk van de route opnieuw te lopen. Dit levert wel een gevonden voorwerp op, een golfbal, maar geen portemonnee. Jarno blijkt een flinke eter te zijn. Hij eet alle restjes op. Geen geld, maar wel een volle maag ;-)

 


Jarno heeft alle restjes naar binnen gewerkt

 

Als Jarno zijn voicemail afluistert, zegt hij heel droog: “Mijn portemonnee is gevonden.” Wauw wat gaaf, er zijn heus wel eerlijke mensen! Ze zijn zelfs bereid om naar het restaurant te komen om hun buit weer terug te brengen. Jarno biedt de man wat te drinken aan en vergeet bijna om de vrouw ook iets aan te bieden. Maar daarvoor zijn we samen en we helpen hem hieraan herinneren. Ze vertellen ons dat de portemonnee op het beroemde bankje lag, dat hadden we al gedacht! Het is een mooi eind van een mooie dag!

 


Gelukkige Jarno met de eerlijke vinders van zijn portemonnee

 

Verslag: Marjanne
Foto's: Marjanne