Hollandse Kaden

 

Roline had de organisatie op zich genomen voor de wandeltocht “Hollandse kaden”.Deze wandeling voert over langgerekte kaden, die het beeld van het Utrechtse weidegebied bepalen.
De weersverwachting duidde op veel wind en maartse buien, edoch kwamen veel enthousiaste wandelaars naar het startpunt Breukelen. Het was leuk, dat enkele mensen, die een tijd niet meegedaan hadden aan de wandelingen zich ook weer bij de groep voegden. Tevens was er ook weer een nieuwe wandelaar; welkom! Wij verzamelden op een winderig station. Naeen enthousiaste begroeting van eenieder zijn we aangevangen met de wandeling. De eerste kilometers liepen we gezellig keuvelend over het jaagpad.

 

 

Uiteraard was één der gespreksonderwerpen het vorige week gesloten huwelijk van Sander en Marijke. Het is toch prachtig, dat naast de vriendschappen, die zo tijdens het lopen ontstaan, zelfs een huwelijk voortvloeit. Vele Schoenmaten waren aanwezig bij het feest na de huwelijksvoltrekking en de inzegening. Zij hebben daar een mooi naar Sander & Marijke geschreven lied ten gehore gebracht. “Sander & Marijke, namens alle Schoenmaten nogmaals hartelijk gefeliciteerd met jullie huwelijk.”
Tijdens het lopen hadden wij de krachtige wind voornamelijk in de rug. Dit was prettig gezien het feit wij enkele voorspelde maartse buien moesten trotseren. Na verloop van tijd kwamen wij in het dorp Kockengen. Daar liepen wij langs het huis van de organisatrice. Haar buren zwaaiden vriendelijk naar ons. In dit gezellig ogende dorp hebben wij in een warm café even wat gedronken.

 

 

Nadien hebben wij vol goede moed de wandeltocht voortgezet. De tocht leidde ons nog altijd langs het water. Op het water was naast enkele zwemmende meerkoeten en een enkele zwaan, geen activiteit waar te nemen, maar ik kan mij voorstellen, dat op een wat warmere en zonnige dag, hier veel waterliefhebbers te vinden zijn.
Na een heel stuk lopen over een geasfalteerd pad en goed te belopen dijken kwamen wij voor een peniebele keuze te staan. We konden de eenvoudige paden vervolgen of afslaan zodat wij op een ietwat avontuurlijk pad moesten lopen. Gezien het feit, dat wij als Schoenmaten voor geen kleintje vervaard zijn, sloegen wij vol goede moed af. Langs dit pad stonden veel bomen, waarvan onlangs de takken gehaald waren. Deze takken lagen op het pad, dat wij moesten belopen. Met voor sommigen enige moeite kwamen wij daar allen goed over-, langs- en doorheen.
Wij passeerde eveneens een weiland, waarop zich veel vogels verzameld hadden. Na enkele kreten vlogen deze geïrriteerd weg.

 














Roline waarom maak jij nu jouw schoenen schoon? We zijn nog niet over alle modderige paden heen.

Na dit mooie natuurschoon liepen wij Woerden in. Daar liepen wij nog geruime tijd langs het water alvorens wij in het centrum kwamen. In het centrum is nagenoeg de hele groep een café binnengegaan om, hóe verrassend wat te drinken. Één der Mohikanen bleef nog even buiten om wat af te koelen, daar hij het van het lopen, ondanks het weer, heel warm gekregen had. Deze persoon, zonder mijn naam te noemen, is op zoek gegaan naar een beschutte plek om zich even te kunnen opfrissen en een schone blouse aan te trekken. Even later arriveerde ook hij in het café. Er werden heel wat wenkbrauwen gefronst bij het horen van de plaats waar hij zich omgekleed had; een glazen telefooncel pál voor het station. Waarschijnlijk staat er na dit paasweekeinde een leuke foto in de plaatselijke courant.
Omstreeks vijf uur zijn wij per trein teruggegaan naar Breukelen alwaar we afscheid namen van een enkeling en zijn vervolgens naar de plaatselijke Chinees gereden, alwaar wij heerlijk gegeten hebben.

 

 

Na het eten hebben we afscheid genomen en is iedereen zijns/haar weegs gegaan.
En de volgende ochtend, tja dan is er het nodige te wassen.

 








 

Verslag: Menno
Foto's: Menno