Wandeling rond Ruurlo |
 |
Onder ’s werelds duistere wolken startte op zaterdag 27 mei een zonnig gezelschap. Grote afwezige: schoenmaat-Menno! Verder viel de grote afvaardiging op uit de Drechtsteden, een drukbevolkt stukje Randstad. Hoewel het tijdens wandelingen nooit over geld gaat, was het voor ons Hollanders toch aardig om te zien waar ons (ontwikkelings)geld zoal naar toe gaat…
 |
 |
 |
Eerlijk gezegd waren we daar al achter gekomen voordat we met de auto Ruurlo bereikt hadden. De snelweg houdt namelijk al 50 kilometer voor dit plaatsje op, en rest er niets dan deugdelijk verhardde karrensporen en ruim tijd om in een geruisloze roes terecht te komen. Wat is het daar mooi! En rustig! Niet te filmen.
Afijn, we vertrokken mooi op tijd, elf in getal. De route ging langs landgoederen en zeer veel rododendrons. De namen der straten en huizen deden weldadig aan: Huize de Wierse, Onstein, Medler, Klein Wiltink. Wat dat betreft was het even terugschakelen bij de naam ‘Veengoot’.
 |
 |
 |
Hoewel de groep grotendeels nieuw voor elkaar was, bleek na drie keer links en twee keer rechts af geslagen te zijn, de “Schoenmaten”-spirit haar werk weer gedaan te hebben: iedereen kletste met iedereen en omgekeerd. Halverwege werd het tijd voor koffie/chocolademelk waarbij ook appeltaart van Achterhoekse afmetingen geserveerd werd.
 |
 |
 |
Deze calorieën werden er in de overige kilometers weer afgelopen. Zodat we na 16 wandelkilometers, waarvan laatste kilometer in de miezer, ons ‘nattie&drooggie” zochten in een pannenkoekenboerderij. Aldaar lieten wij het ons welgevallen.
 |
 |
 |
Laat op de vroege avond, omringd door vochtige Gelderse rust, wensten wij elkaar een volgende wandeling toe. In de boerenverte blafte Snuf de hond.
Verslag: Wim en Alexandra
Foto's: Sander